"บ้านบนดอย"
o บ้านบนดอยค่าล้ำ กมล
สูงส่งบรรพชน เล่าไว้
การเป็นอยู่ผู้คน เรียบง่าย
มิวุ่นวายอยู่ได้ ที่บ้านบรรพต ฯ
o ชาวคามงามไม่แล้ง ใจดี
สอนสั่งลูกหลานพลี ร่างเนื้อ
เลี้ยงหมูไก่อ้วนพี คือเพื่อ
ผุดผ่องความเอื้อเฟื้อ พี่น้องชาวดอย ฯ
o ชีวิตปราศหม่นเศร้า ใจส่อง
มิต่ำต้อยด้วยถ่อง มั่งพร้อม
สะท้อนบ่มบทท่อง เสียงขับ
คุณค่าคู่ควรล้อม สู่เส้นสุขสันต์ ฯ
o การกรอด้ายก่อเกื้อ ปัญญา
เพียรหมั่นคิดศึกษา ช่างผ้า
มอบฝันใฝ่วิชา ให้แก่
สานต่อวิถีกล้า กล่ำสู้ขยัน ฯ
o เป็นสิ่งที่น่าเศร้า ที่ลูก
ไม่ใฝ่ใจใคร่ปลูก ต่อสร้าง
เบื้อหน้าแต่นี้ถูก คนก่น
พูดกล่าวไม่รู้ร้าง ว่าเจ้าเผาพันธุ์ ฯ
o เสียงสัตว์เล็กส่งร้อง อึกทึก
ปลูกเหล่าคนสำนึก ทั่วทั้ง
สัตว์น้อยใหญ่รู้สึก เหมือนดั่ง
เสียงกู่ก้องมนต์พลั้ง ร่ายร้องบททา ฯ
o คนควรเป็นดั่งผึ้ง ขยัน
ถูกที่รู้รักกัน เที่ยวค้น
ปรบปีกแล่นบินพลัน พบพร่ำ
เพียรหมั่นโดยชอบล้น ส่งพ้นเป้าหมาย ฯ
o สายลมลอยล่องพลิ้ว อ่อนไหว
เหม่อนั่งมองเพ่งใจ ใคร่ร
ยากที่พุ่มหทัย เรานี้
หาใช่ดั่งลมกู้ ฝ่าเกล้าสุขใจ ฯ
o ศศิธรแจ่มแจ้ง นภา
อร่ามงามนัยต์ตา ค่ำนี้
ดวงดาวหมู่ตารา เปล่งปลั่ง
นวลผ่องสวยสดชี้ ส่องหล้าไสว ฯ
(คัมภีร์ปัญญา ป.)
นายบุญยัง ชุ่มชื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น