" มาตุคามทุกข์"
o เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแท้ น้องนาง
หวังบุตรไม่จืดจาง สืบเชื้อ
เป็นดุจหน่อไว้วาง ดวงจิต
เธอคิดคำเอื้อเฟื้อ อย่างนี้ทุกครา ฯ
o เที่ยวอ้อนวอนเซ่นไหว้ ขอพร
บนกล่าวพเนจร มากน้อย
สิ่งศักดิ์สิทธิ์บวร ปรารภ
เป็นเช่นคนต่ำต้อย ทุกข์ทั้งสิ้นเทียว ฯ
o รอแล้วรอเล่าเจ้า ไม่มา
โอ้หน่อบุตรธิดา กลั่นแกล้ง
แม่ทำผิดอาญา หรือลูก
ลงเถิดบุตรจงแจ้ง แม่เฝ้าครุ่นคอย ฯ
o พอจุติดั่งห้วง หทัย
ประคบประหงมใน อกพร้อม
ฟูมฟักกว่าสิ่งใด สุดห่วง
ทะนุถนอมน้อม ใฝ่เลี้ยงนานา ฯ
o เหมือนสวรรค์โทษให้ ใช้กรรม
ชีวิตสั้นเจ้าทำ สิ่งร้าย
อยู่กับแม่ตรากตรำ ทนทุกข์
เจ้าจากไปแม่ได้ แต่ดิ้นอุรา ฯ
o อนาถายากไร้ พึ่งพิง
เพราะบุพเพชังชิง อ่อนล้า
ลูกเอ๋ยแม่ประวิง หดหู่
เคยก่อกรรมแรงกล้า พ่ายแพ้เหลือเกิน ฯ
o อีกประการหนึ่งเจ้า เกิดมา
เติบใหญ่เพราะมารดา เลี้ยงไว้
ลำบากสุดคณา บากบั่น
ต้องทุกข์ตรมร่ำไห้ ชอกช้ำดวงแด ฯ
o เพราะเหตุลูกชั่วร้าย เป็นพาล
ทนทุกข์ทรมาน ไม่สิ้น
แม้คนก่นตินาน บ่นว่า
ใจแม่นี้ดับดิ้น ตอกย้ำลูกเอย ฯ
o ทุกข์ของหญิงโลกนี้ มากมาย
ผิว่าลูกหญิงชาย ล่วงล้ำ
เจ็บปวดเนื้อร่างกาย ม้วยชีพ
ขอลูกรู้แม่กล้ำ ทุกข์ทั้งน้ำตา ฯ
(คัมภีร์ปัญญา ป.)
นายบุญยัง ชุ่มชื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น